U petak, 27.11.2015. godine održano je predavanje u okviru Modula 4 (Feministička etička i politička teorija), što je ujedno bilo i posljednje predavanje koje je slušala prva generacija Feminističke škole Žarana Papić.

Ajla Demiragić, viša asistentica na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, govorila je o odnosu feminizama i nacionalizma, tj. o tekstu i kontekstu.

Od sredine 80-ih godina minulog stoljeća pojedine feminističke teoretičarke (između ostalih Jayawardena, Enloe, Yuval-Davis, Spivak, Iveković, Papić) započele su temeljita i opsežna istraživanja nacionalizma iz rodne vizure, koja je bila posve zanemarena u mainstream istraživanjima različitih nacionalističkih projekata, kao i u teorijskim razmatranjima nacionalizma kao kompleksnog društvenog fenomena.

Feminističke teoretičarke su ukazale na važnost izučavanja odnosa roda i nacionalizma (kao ideološkog diskursa ali i prakse), budući da je svaki tip nacionalizma orodnjen. Uočeno je da je uloga roda posebice značajna za kulturnu tvorbu nacionalne zajednice. Tako su pojedine teoretičarke istaknule da su različiti nacionalistički projekti često na sličan način (zlo)upotrebljavali žene, posebice žensko tijelo, kao simbole nacije, odnosno jedinstva nacije, njene emancipacije ili modernizacije. Na sličan način, žene su u takvim perspektivama tretirane i kao simboličke figure čuvarica nacionalne razlike.

U okviru  predavanja, kroz odabrane teorijske tekstove i reprezentativne narative, razmatrala se uloga žena kao ‘simboličkih čuvarica granice’ (Armstrong, 1982) u procesima tvorbe i ideološke (re)produkcije (imaginarnih) nacionalnih zajednica, kao i problemi i (poslijeratne) posljedice agresivne instrumentalizacije žena i ženskog tijela kao simboličkog kapitala (Iveković, 2000), u kontekstu realizacije nacionalističkih  projekata  na prostoru bivše Jugoslavije od kraja 80-ih godina 20. stoljeća naovamo.

 

Realizaciju Feminističke škole Žarana Papić finansijski podržava Švedska vlada putem Švedske agencije za međunarodni razvoj i saradnju (Sida).